جان دوس پاسوس، نویسندهء آمریکایی(1897-1970) از نسل سرگشته، همدورهء همینگوی، فیتزجرالد و فاکنر، با تحصیلات ممتاز – انگلستان؛ آمریکا: چوت اسکول، هاروارد؛ اسپانیا؛ و سوربن فرانسه- در جنگ بین الملل اول قبل از ورود آمریکا به جنگ به عنوان نیروی داوطلب و رانندهء آمبولانس در اروپا خدمت کرد و پس از آن رشتهء مردم شناسی سوربن را رها کرد و به قصد دیدن پرشیا از راه آب و خشکی به سمت خاور نزدیک و میانه راه افتاد. او شوروی کمونیستی قحطی زده و تیفوسی و ترکیه ای که یونان و انگلستان و آمریکا هر کدام یک گوشه اش را می کشیدند و ایران را وقتی که هنوز رضاخان در قدرت بود و مالاریا بی داد می کرد و مختصر جاده ای که داشت در غرب کشور بود و انگلیسی ها برای حمل و نقل نظامی صاف و صوفش کرده بودند و سوریه را که انگستان اداره می کرد و راهزن ها به کاروان های شتر حمله می کردند، دید و گزارش آن را در خاطراتش نوشت.
او در سن 24 سالگی دو رمان چاپ شده داشت: اولی One Man’s Initiation (آغاز یک مرد؟) و دومی سه سرباز که رمانی ضد جنگ است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر